هنر
فرهاد کاروان
چکیده
روند طراحی در معماری، یکی از برنامههای درسی رشتهی معماری است که در سطوح متفاوت آموزشی تدریس میشود. جهت برنامهریزی مطلوب آموزشی، شناسایی متغیرهای مرتبط با آن ضروری است. ازجمله متغیرهای مرتبط با روند و شیوهی طراحی، باورهای معرفتشناسی و بارشناختی فراگیران است. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه باورهای معرفتشناختی علمی و بارشناختی ...
بیشتر
روند طراحی در معماری، یکی از برنامههای درسی رشتهی معماری است که در سطوح متفاوت آموزشی تدریس میشود. جهت برنامهریزی مطلوب آموزشی، شناسایی متغیرهای مرتبط با آن ضروری است. ازجمله متغیرهای مرتبط با روند و شیوهی طراحی، باورهای معرفتشناسی و بارشناختی فراگیران است. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه باورهای معرفتشناختی علمی و بارشناختی با دستنگاره در روند طراحی دانشجویان معماری است. این پژوهش با رویکردی ترکیبی کمی (روش توصیفی-همبستگی) و کیفی (تحلیل نمونه دستنگارههای دانشجویان) انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر رشتهی معماری در دانشگاههای همدان است. نمونهی مورد نظر به تعداد 120 نفر به شیوهی دردسترس انتخاب شده است. از پرسشنامههای باور معرفتشناسی علمی، بارشناختی و مقیاس ارزیابی ایده در دستنگارهی طراحی استفاده شده است. دادههای پژوهش با روش آمارتوصیفی (میانگین، انحراف معیار و آمارههای کجی و کشیدگی توزیع متغیرها) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با محاسبهی پیش فرضهای آن) تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین باورهای معرفتشناسی علمی و بارشناختی با ایده در روند طراحی دانشجویان معماری رابطه وجود دارد و چارچوبی را برای تشخیص و تشریح روابط نظری بین مؤلفههای باورهای معرفتشناختی علمی، بارشناختی و شاخصههای دستنگارهها فراهم کرده است. در نتیجه باور معرفتشناختی علمی و تعادل شناختی یا بارشناختی مطلوب تبیین و پیشبینی کننده خوبی برای سنجش ایده در دستنگاره دانشجو است.